Łamanie się opłatkiem oraz składanie życzeń świątecznych to najważniejszy moment uroczystej wieczerzy wigilijnej. Ten piękny zwyczaj pojawił się w Polsce pod koniec XVIII wieku i dzięki sile tradycji przetrwał do dziś w przeważającej większości polskich rodzin – nie tylko wśród katolików, stanowiących prawie 87 proc. mieszkańców kraju, ale również wśród wyznawców prawosławia (którzy dzielą się prosforą – odpowiednikiem opłatka), niektórych protestantów, a nawet osób nie deklarujących przynależności do żadnego z kościołów.

„Życzenia, słowa wypowiadane do drugiego człowieka – jak pisze zmarła niedawno wybitna świecka badaczka zwyczajów świątecznych prof. Anna Zadrożyńska – (…) są darem. Każde słowo, a nawet myśl skierowana do innych (…) posiada moc daru”. Dar nie może być zły, nieszczery, dlatego świąteczne słowa-dary muszą być najlepsze, dopiero wówczas mogą przynieść ich adresatowi pomyślną przyszłość i spełnienie marzeń.

Czego życzymy sobie najczęściej w ten wyjątkowy wieczór?

Przede wszystkim tego, byśmy w przyszłym roku znów wszyscy razem spotkali się przy wigilijnym stole, byśmy byli zdrowi i żeby udało nam się zrealizować nasze najskrytsze plany i marzenia. Czytając różne porady dotyczące zachowania przy wigilijnym stole, od których aż roi się w Internecie, pamiętajmy, że nie forma życzeń świątecznych jest najważniejsza, ale ich treść, autentyczność i szczerość.

Ważne jest także, abyśmy w tym szczególnym dniu, który powinien być Dniem Miłości, Radości i Dobroci, potrafili wybaczyć innymi popełnione wobec nas przewinienia w myśl ludowego porzekadła: „W dzień Adam i Ewy daruj bliźniemu gniewy”. I by oni zrobili to samo.(jp)

Copyright © 2015
Autor tekstu: Jan Praszczałek
Fotografia: autor Art Nuvo kartki świąteczne, składanie życzeń